Netwerkbijeenkomsten, borrels en buffet-etentjes jagen me angst aan. De sociale regels die daar gelden krijg ik maar niet in de vingers. Small talk vind ik moeilijk (saai) en ik weet nooit wanneer het beleefd is weg te lopen of juist iemand aan te spreken. En als ik dan iemand spreek ben ik bang dat ik ga info-dumpen en dat mensen dat vervelend vinden.
Ik zeg dus nooit zo veel of eindig met de andere nerds in een hoekje (❤️). Op nerd bijeenkomsten is dat superleuk, maar in een klassieke corporate setting moet er vaak meer gebeuren. Met mijn (vermoeiende) corporate masker op red ik het, maar eigenlijk ben ik de introvert die dan naar huis verlangt of op zijn minst de spelregels even wil lezen. (En is het je wel eens opgevallen hoeveel naamkaartjes op borsten-hoogte zitten of hangen? Probeer dan maar eens beleefd iemands naam te lezen.)
Maar op een podium vertel ik met groot gemak een interessant en energiek verhaal aan een groot publiek. Er zijn weinig dingen die ik zo leuk vind als spreken voor een grote zaal. Hoe kan dat? Nou best eenvoudig:
- Ik ben nadrukkelijk uitgenodigd vanwege mijn expertise. De zaal wil graag dat ik info-dump!
- Ik praat omdat anderen dat graag willen: ze maken letterlijk ruimte voor mij om te vertellen.
- Als spreker heb je een duidelijke rol in een event: ze weten wie ik ben en waarom ik er ben. Ik hoef niets uit te leggen.
- Op een podium bepaal ik de regels: ik kan een fijne flow bedenken, al dat niet met interactie met de zaal. Ik heb de regie en hoef niet op mijn hoede te zijn.
- Ik hoef mijn waarde niet aan te tonen, anderen hebben al beslist dat ik waardevol ben.
Dat maakt de borrel na de talk ook altijd heel makkelijk: ik hoef me niet meer voor te stellen. En dat is interessant voor bovengenoemde netwerkbijeenkomsten, borrels en buffet-etentjes: als je een manier bedenkt om die ook leuk en veilig te maken voor de introverte en anderszins neurodivergente medemens zijn die bijeenkomsten veel leuker. En effectiever.
En nee een grappige opwarm-oefening is niet wat ik bedoel 🤮 Maar een goede agenda of een professionele manier om elkaar te leren kennen is zo gek nog niet. Gewoon een paar spelregels.