-
Wat is dit?!
Dit is een site over neurodivergentie. Op deze site doet Astrid Poot verslag van haar leven als hoogfunctionerend autist. En soms schrijft haar egoïstische huisdier: Dokter Mat (de kat). Elk weekeind een nieuw verhaal over het verwarrende leven. Eén jaar lang.
-
17. Onbeperkt nieuwsgierig: steeds iets nieuws leren
Het is fijn een beginner te zijn: geen gewoontes, geen patronen, gewoon helemaal open en nieuw. Het stroomt en stormt.
-
16. Alleen zijn
Days I enjoy are days when nothing happens, When I have no engagements written on my block, When no one comes to disturb my inward peace, When no one comes to take me away from myself
-
15. Maat 39
Als kind had ik er niet zo’n last van. Mijn ouders waren heel open minded en er was vertrouwen dat ik me op een gegeven moment tot normaal zou ontwikkelen. Een onbezorgde kindertijd. Maar bij aanvang van de pubertijd werd het probleem steeds zichtbaarder…
-
14. De uitgever
Ik weet soms niet wat ik moet doen om te bewijzen dat ik -ondanks? dankzij?- mijn autisme gewoon succesvol ben. Met een man, kinderen en allemaal gelukkig. Koophuis, auto en een paar planten die nog leven. Een mooie carriere als leidinggevende, senior creatief, strateeg en schrijver. Groot bereik als onderzoeker naar- en schrijver over belangrijke…
-
13. Dat wil je: over synesthesie
‘Synesthesie is het neurologische verschijnsel waarbij een zintuiglijke waarneming ook een of meerdere andere zintuiglijke indrukken oproept.’ Ik zou niet zonder willen.
-
12. Eerlijk opscheppen: van ondanks naar dankzij
Neurodiverse mensen als ik veroorzaken onrust op de werkvloer. Maar na jaren van aanpassen weet ik inmiddels dat anders zijn een kracht is. Want een vrijdenker is voor ieder team soms goed, en oplossingen die groter zijn dan de geschetste problemen zijn uiteindelijk vaak beter.
-
11. Normaal is niet normaal
Normaal als norm is heel beperkend. We willen niet dat mensen zo normaal mogelijk worden, we willen dat de definitie van normaal verandert.
-
10. Een Boek Met Veel
Er zijn veel boeken over autisme. Ze zijn goed of minder goed, geschreven vanuit het stoornis frame, of juist emanciperend. Maar in al die boeken vond ik mijn eigen verhaal nergens terug. En dat verhaal laat zich niet alleen in tekst vertellen, maar vooral in beelden. Want het is veel en het is intens.
-
9. De toeschouwer
Iedereen leert (sociaal) te leven door eerst te beschouwen: wat doen we hier, hoe doen we dat? Bij de meeste mensen veranderen de observaties in natuurlijk gedrag. Zo doen we dat! De sociale codes raken geïnternaliseerd. Ik blijf echter altijd enigszins een toeschouwer.
-
8. Alleen, samen, werken
Als persoon met autisme houd ik enorm van mensen en samenwerken. Hoe kan dat? En waarom is het belangrijk om samen te werken?